بررسی تنوع درختی بخشی از رویشگاه‌‌های جنگلی زاگرس

به منظور بررسی تنوع زیستی رویشگاه‌های جنگلی زاگرس وشناسایی رویشگاه‌های موجود، محدوده مناطق مورد مطالعه در روی نقشه توپوگرافی تعیین و به صورت تصادفی 69 پلات 1200 متر مربعی پیاده شد. در پلات‌‌ها، پوشش گیاهی (شامل گونه های درختی ودرختچه ای)، خاک و عوامل فیزیوگرافی منطقه برداشت گردید. با استفاده از روش های آماری چند متغیره در مناطق مورد مطالعه چهار رویشگاه شناسایی شدند. نتایج نشان دادند که منطقه ایلام شامل دو رویشگاه می‌‌باشد، رویشگاه اول شامل رویشگاه سماق کهبا سیلت، ماسه، pH ، مواد آلی خاک و نیتروژن همبستگی مثبت داشته و تشکیل یک گروه را می دهند و رویشگاه دوم شامل رویشگاه بلوط می‌باشد که با سیلت، ماسه، مواد آلی خاک و نیتروژن همبستگی مثبت داشته و گونه بارز این گروه بلوط می باشد. منطقه پاوه شامل دو رویشگاه می‌‌باشد، رویشگاه اول رویشگاه ارغوان که با رس، سیلت، pH، هدایت الکتریکی، آهک، پتاسیم وکلسیم همبستگی مثبت داشته و تشکیل یک گروه را می دهند و رویشگاه دوم شامل رویشگاه بلوط می‌‌باشد با رس، سیلت، pH، هدایت الکتریکی خاک، مواد آلی خاک، نیتروژن، پتاسیم و فسفر همبستگی مثبت دارد. با توجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش می‌‌توان نتیجه گیری کرد که گونه سماق و ارغوان در مناطقی با جهت‌‌های شمالی و با شیب زیاد استقرار یافته است. همچنین گونه سماق در خاک‌های دارای سیلت، ماسه، pH، مواد آلی خاک و نیتروژن بالا و گونه ارغوان در خاکهای دارای رس، سیلت، pH، هدایت الکتریکی، آهک، پتاسیم وکلسیم بالا استقرار یافته اند. بنابراین جهت کاشت در فضای سبز شهری،احیا و غنی سازی این گونه‌ها در رویشگاه طبیعی آنها و سایر مناطق خشک و نیمه خشک می‌‌بایست به نیازهای این گونه ها توجه کافی داشت.